نیکی و احسان به دیگران
در آیاتی از قرآن نیکی و احسان به دیگران سفارش اکید شده است. این توصیه های قرآنی با توجه به اولویت بندی هایی درجه بندی می شود.
قرآن کریم در سوره اسراء، اولین افرادی که شایسته خدمت هستند، را معرفی کرده و تأکید اکیدی بر این امر دارد به طوریکه خداوند متعال، بلافاصله بعد از امر به اطاعت خویش می فرماید: به والدین خویش احسان و نیکی کنید و در حق ایشان کمال خدمت را به کار ببرید و هیچ گونه اسائه ادب حتی گفتن کلمه “أف” که أقل بی احترامی نسبت به والدین است، را نداشته باشید.
وَ قَضىَ رَبُّکَ أَلَّا تَعْبُدُواْ إِلَّا إِیَّاهُ وَ بِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَنًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَکَ الْکِبرَ أَحَدُهُمَا أَوْ کِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لهُّمَا أُفٍّ وَ لَا تَنهَرْهُمَا وَ قُل لَّهُمَا قَوْلًا کَرِیمًا؛(۱) پروردگارت حکم قطعى کرده که غیر او را نپرستید و به والدین احسان کنید، و اگر یکى از آن دو در حیات تو به حد پیرى رسید، و یا هر دوى آنان سالخورده گشتند زنهار کلمهاى که رنجیده خاطر شوند مگو و کمترین آزار به آنها مرسان و با ایشان به اکرام و احترام سخن بگو
و در سوره بقره نیز علاوه بر امر به احسان و نیکی به والدین، امر می فرماید که نسبت به خویشان، یتیمان و مساکین نیز احسان نمایید…
وَ إِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنىِ إِسْرَ ءِیلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَ بِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَ ذِى الْقُرْبىَ وَ الْیَتَامَى وَ الْمَسَاکِینِ…؛(۲) و یاد آورید هنگامى را که از بنى اسرائیل عهد گرفتیم که جز خدا را نپرستید و درباره پدر و مادر و خویشان و یتیمان و فقیران نیکی کنید…
طبق این دو آیه شریفه احسان و نیکی به دیگران در مورد والدین بسیار مورد تاکید است و سپس خدمت به خویشاوندان ، یتیمان و فقرا.
۱- (سوره اسراء، آیه۲۳)
۲- سوره بقره آیه ۸۴