تبلیغ جهادی کن، پاداش بگیر
—————–
- وَمَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا یُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ [۱]
آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها مىشوند و آزمایش نخواهند شد؟! ما کسانى را که پیش از آنان بودند آزمودیم (و اینها را نیز امتحان مىکنیم); باید علم (ازلی) خدا درباره کسانى که راست مىگویند و کسانى که دروغ مىگویند تحقق یابد! آیا کسانى که اعمال بد انجام مىدهند گمان کردند بر قدرت ما چیره خواهند شد؟! چه بد داورى مىکنند! کسى که امید به لقاء الله (و رستاخیز) دارد (باید در اطاعت فرمان او بکوشد!) زیرا سرآمدى را که خدا تعیین کرده فرامىرسد; و او شنوا و داناست! کسى که جهاد و تلاش کند، براى خود جهاد مىکند; چرا که خداوند از همه جهانیان بى نیاز است. و کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادند، گناهان آنان را مىپوشانیم (و مىبخشیم) و آنان را به بهترین اعمالى که انجام مىدادند پاداش مىدهیم.[۲]
بله، قطعاً کسی که در راه خدا تلاش و جهاد کند سود حاصل از آن در درجه ی اول برای خود اوست؛ و اگر کسی خیال کند که به خدا سودی می بخشد، بداند که نه تنها عملش مقرِّب نیست، بلکه به نتیجه ی مطلوبی هم نخواهد رسید.
البته عمل او می تواند برای دیگران سودمند باشد و یا حتی باعث سعادتمندی دیگران گردد اما چه بسا مبلغینی که دیگران را به راه راست هدایت کرده اند اما خود در منجلاب کبر و غرور و خودپسندی غرق شده اند، چرا که نیّت های خود را خالص نکرده اند و ظاهر عمل را بر روح آن ترجیح داده اند.
اما از زاویه ای دیگر که به آیه ی شریفه بنگریم، امیدها در دلمان زنده می شود که بله، درست است که مجاهدت و تبلیغ جهادی دشواری هایی دارد اما بسیار سودمند است و در درجه اول به خود مجاهد نفع می رساند و بعد به دیگران.
مؤمنینی که در این دنیای مملو از جلوه های مادی و پر از هیاهو و قیل و قال مظاهر دنیوی، از معنویات غافل نشده اند و با فکر نجات خود و دیگران، دست از تلاش و مجاهدت در راه خدا بر نمی دارند و تبلیغ جهادی می کنند، از این آزمون و ابتلاء الهی سربلند بیرون می آیند و گناهانشان پوشیده می شود و بر اساس بهترین اعمالی که انجام داده اند پاداش می گیرند.
—————————————————–
[۱] سوره ی مبارکه ی عنکبوت آیه ی ۶
[۲] همان، آیات ۲ تا ۷