از زلزله درس بگیریم

از زلزله درس بگیریم؛ درسی که یک قدم ما را رشد دهد… وقتی زلزله شد چه حالی داشتیم، همان وقتی که زمین زیر پایمان می لرزید و سابقه زلزله در کرمانشاه و خسارت های جانی آن در ذهنمان تداعی می شد.

وقتی زمین به شدت می لرزید و هراس از خراب شدن خانه بر سرمان بود گویا در دنیا هیچ چیز جز جان خودمان اهمیت نداشت و با تمام قدرت به سمت درب خروجی می رفتیم. آن موقع بود که گویا این همه تلاش برای زندگی و دست آوردهایمان پشیزی ارزش نداشت… هر کس با دست خالی به پناهگاهی رفته بود. این صحنه انسان را یاد قیامت می اندازد که واقعا هیچ چیز جز اعمالمان نداریم.

خوشا به حال آن افرادی که در هنگام زلزله باکی از مرگ ندارند و دیدیم افرادی که در همین هیاهو در فکر نجات دیگران بودند و مجاهدانه به یاری دیگران رسیدند.