جهادگران برترند
لَّا یَسْتَوِی الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ غَیْرُ أُولِی الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِینَ دَرَجَهً وَکُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَىٰ وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَى الْقَاعِدِینَ أَجْرًا عَظِیمًا
﴿النساء: ٩۵﴾
(هرگز) افراد با ایمانی که بدون بیماری و ناراحتی، از جهاد باز نشستند، با مجاهدانی که در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، یکسان نیستند! خداوند، مجاهدانی را که با مال و جان خود جهاد نمودند، بر قاعدان [= ترک کنندگان جهاد] برتری مهمّی بخشیده؛ و به هر یک از این دو گروه (به نسبت اعمال نیکشان،) خداوند وعده پاداش نیک داده، و مجاهدان را بر قاعدان، با پاداش عظیمی برتری بخشیده است.
از میان مؤمنین هستند کسانی که با هر آنچه در توان دارند در راه خدا جهاد می کنند؛ برخی اموال و دارایی خود را هزینه می کنند، برخی دیگر با سخن خود قدمی بر میدارند، برخی فرزندانی و یا شاگردانی در این راه تربیت می کنند، برخی نیز برخاسته به پیکار با دشمن می روند و بالاخره برخی کوله بار بسته به سرزمین های دور می روند تا سخن خدا و رسول خدا را به مستضعفان برسانند و راه سعادت را به ایشان نشان دهند.
اما مؤمنینی هم هستند که در خانه و مسجد و مدرسه خود نشسته اند و ذکر خدا میگویند و به واجبات و مستحبات خود اهتمام می ورزند.
قرآن کریم در این آیه شریفه از هر دو این گروه نام می برد، اما آنچه را که سه بار بر آن تاکید می کند مساوی نبودن این دو گروه با همدیگر است.
در ابتدا می گوید یکسان نیستند، سپس به برتری مجاهدان تاکید می کند و در آخر پاداشی عظیم را برای مجاهدان نوید می دهد.
در این میان و در زمانه ما و در کشور ما هستند کسانی که به گوششان خورده که عده ای بی چشمداشت مادی و تنها به انگیز های معنوی و از روی ادای تکلیف دینی پا به عرصه جهاد گذاشته اند (و آن هم جهادی با قید تبلیغ) و به تبلیغ جهادی میروند؛ شنیده اند و علاقمند شده اند اما پا به عرصه نگذاشته اند.
عده ای دیگر طعم شیرین این حرکت با برکت را هم چشیده اند اما مشکلات زندگی اجازه حضور بیشتر را به ایشان نداده.
و اما عده ای دیگر بی وقفه و پر تلاش همچون مجاهدین صدر اسلام پا در رکاب جهاد فی سبیل الله گذاشته اند و آرام و قرار ندارند.
این آیه برای هر سه گروه نوید بخش و امید آفرین است.
ای آنکه هنوز در تردیدی که در اردوی جهادی تبلیغی شرکت کنی یا نه، قرآن کریم را بخوان. از جای برخیز! در راه خدا جهاد کن تا از پاداش عظیم الهی بهره مند گردی.
ای عزیزی که مشکلات زندگی بهانه ای شده تا جهادت را به تعویق بیندازی، از جای برخیز! پاداش عظیمی تو را انتظار می کشد. و ای بزرگواری که در این راه مجاهدت می کنی، تلاشت را ادامه بده که تو را خدای تعالی به عنوان الگوی مؤمنان معرفی کرده، راه درست را تو در پیش گرفته ای.
شاید عده ای هم بگویند بر ما واجب نیست! قرآن هم دقیق اشاره کرده، از میان مؤمنان (لَّا یَسْتَوِی الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ) که تکالیف خود را انجام می دهند، واجب و حرام را مواظبت می کنند عده ای را برتری داده (وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ). مسلّم است که اگر واجب بود و جهاد نمیکردند نکوهش می شدند.
————— وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَى الْقَاعِدِینَ أَجْرًا عَظِیمًا —————