جهاد عاشورایی در زندگی امام سجاد علیه السلام

امام سجاد علیه السلام در دوران پس از اسارت باید زمینه کار آینده را برای حکومت الهی و اسلامی فراهم می کرد و علاوه بر آن زبان گویایی برای خون های ریخته شده عاشورا نیز بود و جهاد با کفر و نفاق ادامه داشت. در واقع در زندگی امام سجاد علیه السلام آن جهاد عاشورایی متوقف نشد و در حقیقت زبان خاموش ابی عبدالله علیه السلام در شام و کوفه بود که باید تند و برّنده و تیز و صریح مسائل را بیان می کرد، و إلّا زمینه ای برای کار آینده او باقی نمی ماند، چون زمینه کار آینده او، خون جوشان حسین بن علی علیه السلام بود، باید به مردم هشدار می داد، تا در پرتو این هشدار بتواند مخالفت های اصولی و درازمدت خود را آغاز نماید، اما برخی از مردم لقب «بیمار» به این بزرگوار می دهند در حالیکه بیماری ایشان همان چند روز واقعه عاشورا بود و ادامه پیدا نکرد و این بیماری بخاطر مصلحتی بود که این بزرگوار وظیفه دفاع و جهاد در راه خدا را آن روز نداشته باشد تا جهاد عاشورایی با حیات ایشان ادامه پیدا کند و در آینده بار سنگین امانت و امامت را بر دوش کشد و سی و چهار یا سی و پنج سال پس از پدر زنده بماند و دشوارترین دوران امامت شیعه را بگذراند.